INSTAURÁȚIE s. f. instaurare. (< fr. instauration)
instaurație
instaurație
INSTAURÁȚIE s.f. Instaurare. ♦ (Estet.) Act prin care se constituie o operă de artă ca realitate originală, inexistentă înaintea creației artistice. [Pron. -sta-u-, gen. -iei, var. instaurațiune s.f. / < fr. instauration].
instaurație
INSTAURÁȚIE s. f. (Rar) Instaurare; întemeiere. [Pr.: –sta-u-] – Din fr. instauration.