VELATÚRĂ s. f. 1. ansamblul velelor unei nave. 2. (pict.) glasiu translucid, dar și puțin voalat. (< it. velatura)
velatură
velatură
VELATÚRĂ s.f. (Mar.) Totalitatea pânzelor unei corăbii. [< it. velatura].
velatură
VELATÚRĂ, velaturi, s. f. Totalitatea velelor unei nave cu pânze. – Din it. velatura.